دوربین مداربسته (CCTV) چیست؟
چرا سیستم دوربین هایی که برای کنترل و نظارت مورد استفاده قرار می گیرند دوربین مداربسته نامیده می شود؟
در این سیستم، تصاویر دوربین ها از طریق یک مدار بسته (Closed Circuit) به دستگاه ضبط (DVR/NVR) یا نمایشگر تصاویر (Monitor) فرستاده می شود. در واقع به غیر از دستگاه مرکزی ضبط یا نمایش، هیچ دستگاه و یا فرد دیگری توانایی مشاهده و یا ضبط تصاویر را نخواهد داشت و به همین دلیل یک مدار بسته بین دوربین و نمایشگر تشکیل می شود. تفاوت این سیستم با سیستم انتقال تصاویر تلویزیونی در بسته بودن مدار است، در صورتی که تصاویر تلویزیونی برای تمام گیرنده های استاندارد قابل دریافت هستند.
عیب یابی و تعمیرات انواع دوربین مداربسته آنالوگ و دیجیتال
۱۴۱ views1 Like0 Comments
Share on LinkedInShare on FacebookShare on Twitter
تعمیرات دوربین های مداربسته صنعتی و معمولی و تعمیر انواع دستگاه استدالون DVR :
-دستگاه DVR هارد را شناسایی نمیکند.
-دستگاه فقط تصاویر را نمایش میدهد و نمی تواند آنرا ذخیره کند.
-وقتی هارد دستگاه پر میشود error میدهد و دیگر تصاویر و فیلم ها را ذخیره نمیکند.
-دوربین موتوردار صنعتی چرخش ندارد و موتور مکانیکی آسیب دیده است.
-دوربین زوم نمیکند و ثابت شده است.
-دی وی آر تصویر نمیدهد ولی فن دستگاه چرخش دارد.
-دستگاه دی وی آر با زدن کلید روشن نمیشود.
-دستگاه دی وی آر بسیار داغ میکند و عملکرد دستگاه کند است.
-دستگاه دی وی آر ۱۶ کاناله فقط یک تصویر نشان میدهد.
-خروجی تصاویر برفکی و نامشخص می باشد.
-دوربین مداربسته IR تصویر مات دارد.
-منوهای سیستم نیاز به آپدیت دارد و عمل نمیکند.
-دستگاه روی دی وی دی ذخیره نمیکند. خروجی ضبط آسیب دیده است.
-DVR تحت شبکه IP قبول نمیکند و ست نمی شود.
-منوهای دستگاه هنگ میکند. تغییر زبان پیدا میکند و فقط روی منوی چینی درست کار میکند.
-دستگاه صدا را نمیتواند ذخیره کند و خروجی هم ندارد. در اصل قسمت صدا آسیب دیده است.
-تصاویر نویز دارند .
-سیستم کابل کشی مشکل دارد .
کاربردهای سیستم دوربین مداربسته
بزرگ ترین کاربرد دوربین مدار بسته در حفظ و کنترل امنیت اماکن است. اما با گسترش کیفیت و تکنولوژی این سیستم ها، دامنه استفاده آن ها گسترش فراوانی داشته است. از جمله:
دوربین آنالوگ (Anaglog Camera)
دوربین های آنالوگ برای انتقال تصویر از سیستم مشابه ارسال و دریافت تصاویر تلویزیونی بر روی کابل های هم محور یا کواکسیال (Coaxial) استفاده می کنند که هر دوربین آنالوگ می تواند با اتصال مستقیم تصاویر را به تلویزیون منتقل نماید (مانند دوربین های فیلم برداری معمولی). دوربین های آنالوگ برای تامین برق مورد نیاز خود به یک منبع تغذیه احتیاج دارند که عموما در کنار دوربین و یا دستگاه ضبط (DVR) نصب شده و از طریق کابل مخصوص، جریان برق را به سمت دوربین هدایت می نماید.
دوربین دیجیتال (IP Camera)
دوربین های IP ، با ساختاری مشابه با دوربین های آنالوگ، تصاویر را به داده های دیجیتال تبدیل نموده و از طریق کابل شبکه داده ها را منتقل نموده و همچنین برق مورد نیاز خود را از منبع تغذیه ای (PoE – Power Over Ethernet) که در انتهای کابل قرار دارد تامین می نماید. کابل شبکه مورد استفاده برای دوربین های IP ، همان کابل های رایج ۴ زوج (CAT5, CAT6,..) است که در شبکه های کابلی به وفور مورد استفاده قرار می گیرند.
دوربین های IP مانند کامپیوتر ها از طریق سوییچ داخل شبکه محلی شده و داده های تصاویر را به یک سرور مرکزی منتقل می نمایند. نرم افزاری که روی سرور نصب شده (NVR) وظیفه ضبط تصاویر را بر عهده دارد. شایان ذکر است که تصاویر هر دوربین هم از طریق صفحه وبی که هر دوربین در اختیار کاربر قرار می دهد قابل مشاهده است.
دوربین های IP معمولا در محیط هایی که شبکه کامپیوتری وجود دارد و یا محیط هایی که فاصله بین دوربین و اتاق کنترل بسیار زیاد است مورد استفاده قرار می گیرد. در فواصل طولانی به جای کابل کشی مستقیم از لینک وایرلس (Wireless Link) برای انتقال داده های دوربین استفاده می شود.
ساختار دوربین مداربسته ساختار دوربین ها
بخش های اصلی یک دوربین عبارتند از:
بدنه دوربین: شامل سنسور، بورد اصلی، کانکتور، بورد تغذیه (این قسمت ها، بخش الکترونیکی دوربین را تشکیل می دهند)
لنز دوربین: لنز عادی یا لنز زوم، پیچ های تنظیم زوم و فوکوس (همه ی دوربین ها شامل لنز زوم و فوکوس قابل تنظیم نیستند و بسته به نوع و مدل متفاوتند)
پایه نگهدارنده: پایه فلزی یا پلاستیکی قابل تنظیم جهت اتصال دوربین به دیوار یا سقف
در تصویر مقابل اجزاء یک نمونه از دوربین های گلوله ای شکل (Bullet Camera) را مشاهده می کنید.
انواع دستگاه های ضبط تصاویر
دستگاه ضبط تصاویر دیجیتال-(DVR)
دستگاه ضبط دیجیتال(DVR)
دوربین های آنالوگ سیستم مداربسته از طریق کابل های هم محور(Coaxial) به این دستگاه متصل شده و تصاویر را منتقل می نمایند. دستگاه DVR می تواند تصاویر دریافتی از دوربین های آنالوگ را به صورت دیجیتال (فایل) بر روی حافظه داخلی خود که معمولاً یک دیسک سخت است ذخیره نماید که بعدا توسط کاربر قابل بازبینی است. این تصاویر به صورت فایل های ویدیویی مجزا ذخیره شده و بر حسب زمان ضبط، شماره دوربین و … قابل دسته بندی هستند. دستگاه های ضبط دیجیتال تصاویر قابلیت ضبط و پشتیبان گیری تصاویر بر روی حافظه های جانبی مانند فلش مموری و دیسک های DVD را دارا هستند.
دستگاه های DVR جدید قابلیت اتصال به شبکه را دارا هستند که از طریق آن می توان تصاویر دوربین ها را به صورت زنده و یا ضبط شده بر روی کامپیوتر های شبکه مشاهده نمود. این قابلیت دستگاه های DVR به ما اجازه می دهد تا بتوانیم تصاویر دریافتی و ضبط شده را از طریق شبکه های راه دور و یا اینترنت به نقاط مختلف ارسال نماییم و امکان نظارت و کنترل اماکن از راه دور را داشته باشیم .
دستگاه ضبط تحت شبکه (NVR)
NVR می تواند هم به صورت نرم افزاری باشد که بر روی یک دستگاه کامپیوتر یا سرور نصب می شود و هم به صورت یک (stand alone) سخت افزار مجزا. NVR مختص دریافت و ضبط تصاویر دوربین های تحت شبکه (IP)بوده امّا عملکردی کاملاً مشابه با دستگاه DVR دارد با این تفاوت که ارتباط بین دستگاه NVR با دوربین ها از طریق شبکه و پروتکل IP برقرار می شود.
انتقال تصویر
به طور کلی برای انتقال تصاویر دوربین های مداربسته از پروتکل IP استفاده می شود. این سیستم قابل
استفاده بر روی شبکه های محلی و همچنین شبکه اینترنت می باشد.
برای انتقال تصاویر بدون استفاده از اینترنت، باید یک زیرساخت ارتباطی مستقل ایجاد نمود که این زیرساخت می تواند در محیط های شهری یک لینک وایرلس و در فواصل طولانی یک ارتباط فیبر نوری و یا خط تلفن باشد.
با استفاده از شبکه اینترنت نیز می تواند تصاویر را منتقل نموده و کاربر می تواند در هر جای دنیا تصاویر اماکن خود را مشاهده نماید. این تصاویر بر روی مرورگر وب کامپیوتر و نرم افزارهای ویژه دوربین مداربسته بر روی گوشی های تلفن همراه قابل مشاهده خواهند بود
برای طراحی یک سیستم دوربین مداربسته باید موارد زیر را به عنوان اطلاعات اولیه در اختیار داشته باشیم:
پلان ساختمان و محوطه یا نقشه محل نصب دوربین ها
فضاهایی که قرار است تحت پوشش قرار بگیرند
وضوح تصویر مورد نیاز
پس از به دست آوردن نقشه محل و یا بازدید حضوری از محل نصب دوربین ها، باید بررسی های لازم بابت محل قرارگیری دوربین ها صورت گرفته تا بتوان با حداقل تعداد دوربین، حداکثر پوشش را ایجاد نمود.نقشه محل نصب دوربین
برای مثال، فرض می کنیم نقشه محل نصب دوربین ها یک سالن با ابعاد ۲۰ در ۱۵ متر باشد (حدود ۳۰۰ متر مربع) که چهار ستون در فضای میانی سالن قرار گرفته است (در اکثر سوله های صنعتی و یا انبار ها با چنین فضایی مواجه می شویم). می خواهیم بک پوشش ۱۰۰% برای این مکان ایجاد نماییم به طوری که نقطه کوری در محل باقی نماند.
جانمایی دوربین ها:
نحوه قرارگیری دوربین ها باید به شکلی باشد که تا جای ممکن، شعاع دید دوربین ها با یکدیگر همپوشانی داشته و هر دوربین حداقل در تصویر یک دوربین دیگر دیده شود. این امر باعث کاهش ضریب خطا و افزایش امنیت در هنگام خرابکاری های عمدی (دستکاری دوربین توسط افراد) می شود به نحوی که نزدیک شدن و یا لمس یک دوربین توسط فرد خرابکار، توسط دوربین دیگری قابل مشاهده و تصویر برداری خواهد بود.
بنا بر این، جانمایی دوربین ها به شکل زیر صورت خواهد گرفت:
همانطور که در شکل ملاحظه می کنید، هر دوربین توسط حداقل یک دوربین دیگر دیده شده و شعاع دید تمام دوربین هابا یکدیگر همپوشانی مناسبی دارد