اینفرارد یا امواج مادون قرمز یا امواج فرو سرخ میان قسمتهای مرئی و میکروویو طیف الکترومغناطیسی قرار گرفته است. اینفرارد محدوده طول موجی دارد، مانند طیف مرئی که از قرمز تا بنفش گسترده است.
“Near infrared” یا “زیر قرمز نزدیک” طول موجی نزدیک نور مرئی دارد و “far infrared” یا “زیر قرمز دور” که طول موجی نزدیک به طیف میکروویو دارد. اندازه طول موج بلندتر مربوط به far infrared در حدود نوک سوزن و طول موج کوتاه تر مربوط به Near infrared در حدود یک سلول (میکروسکوپیک) است. امواج Far infrared حرارتی هستند. به عبارت دیگر، انسان هر روز تشعشعات مادون قرمز را از گرما تجربه می کند. گرمائی که انسان از نور آفتاب، آتش، رادیاتور و… حس می کند مادون قرمز است. عصب های سطحی حساس به دما روی پوست ما می توانند تفاوت دمای داخلی و خارجی پوست را آشکار کنند.
مادون قرمز حتی در فرهای غذا نیز بکار می رود. در این روش از لامپهای بخصوصی استفاده می شود که اینفرارد حرارتی از خود تشعشع می کنند.
اما near infrared به هیچ وجه گرم نیست و در حقیقت انسان هیچ وقت نمی تواند آن را حس کند. این از مواردی هست که ریموت کنترل تلویزیون از آن استفاده می کند.
چگونه می توانیم توسط اینفرارد ببینیم؟
از آنجائی که منبع اصلی تشعشعات اینفرارد، گرما و تشعشعات حرارتی است، هر شئ که دما داشته باشد در محدوده اینفرارد تشعشع دارد. حتی اجسامی که ما فکر می کنیم خیلی سرد هستند، مانند قالب یخ، اینفرارد ارسال می کنند. اگر جسمی به اندازه کافی گرما نداشته باشد که نور مرئی تشعشع کند، اکثر انرژی خود را به صورت اینفرارد تشعشع می کند. همانند یک تکه زغال گرم.
انسانها در دمای نرمال خود، اینفرارد قوی و با طول موج حدود ۱۰ میکرون تشعشع می کنند.(یک میکرون عبارتی است که در نجوم برای یک میکرومتر یا یک میلینیوم یک متر استفاده می شود).
کاربردها :
در تلفن همراه
قابلیت تبادل اطلاعات از راه بیسیم به وسیلهٔ پرتوی نامرئی فروسرخ (INFRARED). میتوان به وسیلهٔ این قابلیت اطلاعاتی مانند عکس، فیلم و یا دیگر موارد را به گوشیهای تلفن همراه دیگر و یا رایانهٔ خود ارسال نمایید. البته باید توجه داشته باشید سرعت انتقال اطلاعات با فروسرخ بسیار پایین است و برای انتقال فایلها با حجم بالا از نظر زمانی مناسب نیست.
فیزیوتراپی
در فیزیوتراپی جهت درمان بسیاری از بیماریها و کنترل درد از سیستم IR استفاده میگردد.
طیف بینی فروسرخ
این نوع طیف بینی در مطالعه ترکیبات شیمیایی، بررسی سطوح و اندازه گیری کمی و… کاربرد دارد.
ابزارهای دید در شب
این ابزارها بر اساس سنجش تابش فروسرخ که از حوزه دید انسان پنهان است طراحی شدهاست. عینکهای دید در شب: کاری که عینکهای دید در شب انجام میدهند این است که نور ضعیف محیط را که عملا برای چشم غیر قابل مسلح قابل رویت نیست تقویت نموده و پس از تبدیل به طیف قابل رویت ان را در یک صفحه دو بعدی در مقابل هریک از چشمان خلبان قرار میدهد در هر یک از لولههای عینک فوتونهای منعکس شده از یک شی از اپتیکهایی عبور میکنند اپتیکها تصویر آن شی را در قسمت پیشین یک فتو کاتد ارسنیوری گالیمی متمرکز میسازند این فتو کاتد الکترونها را به نسبت میزان فوتو نهایی که از طرف آن شی به قسمت پیشین آن می آیند به طرف بیرون پرتاب میکنند این فرایند توسط دو عدد باتری ای که در کلاه خلبان تعبیه شده با ایجاد یک حوزه مغناطیسی تشدید میگردد. الکترونهای آزاد شده از داخل یک صفحه ریز کانالی (ریز مجرایی)که خود به شکل یک دایرهای نازک به اندازه یک سکه ربع دلاری بوده و دارای ۱۰میلیون لوله شیشهای نازک میباشد کمانه میکنند این لولههای شیشهای نازک ۸درجه نسبت به الکترونهایی که به طرف آنها میایند انحراف دارند و داخل آنها از مادهای پوشانده شده که با هر بار کمانه کردن الکترونهای بیشتری را آزاد کرده و سیگنالهای ورودی را هزاران برابر تشدید میکند این الکترونهای افشان یک صفحه فسفری را در عدسی چشمی عینک(دوربین)روشن میکنند و تصویر آن شی را در فاصله یک اینچی چشم خلبان آشکار میسازند تصویری که به این طریق از صفحه بیرون در مقابل چشمان خلبان قرار میگیرد دارای زمینه سبز رنگ میباشد