تاریخچه
یک میکروفون کندانسور AKG C214
نام اصلی و قدیمی میکروفون با نام مستعار یا مایک (/ maɪk /)، [۱] است که صدا را توسط برق یا سنسور به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند.مبدل الکترومغناطیسی سیگنال صوتی به سیگنال های الکتریکی را تسهیل میکند.میکروفون در بسیاری از وسایل مانند:تلفنها، سمعک، سیستم های آدرس های عمومی برای سالن های کنسرت و مراسم عمومی، تولید تصاویر متحرک، و مهندسی صوتی ضبط شده،رادیو و تلویزیون، و در کامپیوتر برای ضبط صدا، تشخیص گفتار استفاده میشود.
یک میکروفون داینامیک
اکثر میکروفون های امروز با استفاده از القای الکترومغناطیسی (میکروفن پویا)، تغییر ظرفیت خازنی (میکروفن کندانسور) و یا پیزوالکتریک (میکروفن پیزوالکتریک) برای تولید یک سیگنال الکتریکی از تغییرات فشار هوا و ….بهره می برد.. میکروفون به طور معمول نیاز به یک پیش تقویت کننده دارد.که این امر باعث بیشتر شدن و قوی تر شدن صدای سخنران یا خواننده میشود.
تاریخچه
به منظور صحبت با تعداد زیاد مردم بود که، باعث تمایل به افزایش حجم صدا بود. اولین دستگاه شناخته شده برای رسیدن به این بر میگردد به ۶۰۰ قبل از میلاد با اختراع ماسک با دهانه بزرگ برای دهان طراحی شده بود که برای بیشتر شدن صدا درآمفی تئاترها استفاده می شد.
مخترع آلمانی یوهان فیلیپ رایس اوایل یک فرستنده صدا که یک نوار فلزی متصل به غشاء ارتعاشی فعلی بود، در یک محلول اسیدی به یک میله رسانا متصل شده بود.این سیستم، به هر حال، به یک کیفیت صدای بسیار ضعیف رسیده بود. که نتایج بهتر از این امر، باطراحی در تلفن اسکاتلندی آمریکایی الکساندر گراهام بل در سال۱۸۷۶ به دست آمد..
دیوید ادوارد هیوز مخترع یک میکروفن کربنی در سال ۱۸۷۰
اولین میکروفونی که صدای تلفن را فعال نمود میکروفن کربنی بود. این امر به طور مستقل توسط دیوید ادوارد هیوز در انگلستان و امیل برلینر و توماس ادیسون در ایالات متحده توسعه داده شد.
اگر چه ادیسون، اول ثبت اختراع خود را (پس از یک دعوای حقوقی طولانی) در اواسط سال ۱۸۷۷ انجام داد، هیوز دستگاه کار خود را در مقابل بسیاری از شاهدان چند سال پیش نشان داده بود.
میکروفون کربن نمونه مستقیم از میکروفون های امروز است و در توسعه تلفن، رادیو و تلویزیون و لوازم ضبط حیاتی بود و تاثیر بسیاری داشت. توماس ادیسون میکروفون کربن به فرستنده، خود را از سال ۱۸۸۶ در اولین پخش رادیویی به کار گرفته شد، استفاده شده در کاخ اپرای متروپولیتن نیویورک در سال ۱۹۱۰٫
همچنین در سال ۱۹۲۳، میکروفون روبان، معرفی شد که یکی دیگر از نوع الکترومغناطیسی، که گفته می شود هری F. اولسون، که اساسا مهندسی معکوس یک سخنران روبان توسعه یافته اند.
در طول نیمه دوم قرن ۲۰، توسعه به سرعت توسط برادران Shure با آوردن SM57 پیشرفته. به همراه Milab در سال ۱۹۹۹ با DM-1001 دیجیتال بنیان گذاری شد.آخرین تحولات و تحقیقات شامل استفاده از فیبر نوری، لیزر بود.
مهندس سعید روشنی
منبع فناوری مهندسی صدا
تصاویر انواع میکروفون ها
میکروفون Oktava 319
میکروفون کندانسور AKG C451B (دیافراگم کوچک)
برای اولین بار ثبت اختراع میکروفون فلزی ورقه ای الکترونیکی توسط G. M. Sessler و همکاران
Optoacoustics 1140 میکروفون فیبر نوری
یک میکروفون شبیه تفنگ ساچمه ای آدیو تکنیکا
Sony_parabolic_reflector صفحه ی بزرگ پشت میکروفون صدا را به وسط و به سمت میکروفون هدایت میکند.
یک میکروفون با قابلیت اتصال USB، ساخته شده توسط میکروفون آبی
مقایسه ی میدان پاسخ فرکانسی های Oktava 319 و Shure SM58
روش جلوگیری از باد: یک روش کاهش اثر و تاثیر باد در میکروفون را فراهم می کند.برای این کار از کلاهکی بر روی میکروفون استفاده میشود.
در عکس زیر مشاهده میکنید.
پوشش پارچه ای برای جلوگیری از صدای باد
خز و مو به کار رفته در پوشش میکروفون دوربین فیلمبرداری جهت جلوگیری از صدای باد